Rastamani, którzy podjęli (według niektórych) najgorszą decyzję w życiu

Jak wiadomo, rastafarianie występują głównie na Jamajce. Jak również wiadomo, czczą oni etiopskiego cesarza Hajle Sellasje jako wcielenie ziemskie boga – Jah. Hajle Sellasje, gdy jeszcze żył, uważał rastafarian za lekkich wariatów. Ale gdy części z nich w latach 60-tych zachciało się przenieść ze słonecznej Jamajki do równie słonecznej, lecz w zdecydowanie mniej przyjemny sposób Etiopii – zdziwił się, ale podarował im ziemię w miasteczku Szaszemenie.

AFP

Jamajka nie jest rajem. Ale Etiopia tym bardziej nie jest ziemią obiecaną (choć za taką mają ją rastamani). Problemy zwykłych Etiopczyków (którzy, podobnie, jak Hajle Sellasje, uważają rastamanów za lekkich wariatów) stały się również problemami ex-Jamajczyków. Wielu z nich nie wystrzymało w „ziemi obiecanej” i wróciło do kraju. Wielu jednak zostało.

Ci, którzy zostali, próbują pędzić w Etiopii własny styl życia. Co nie jest łatwe w kraju, w którym – cóż poradzić – zakaz posiadania marihuany jest abrdzo restrykcyjnie przestrzegany. Co, z kolei, nie znaczy zresztą, że w Szaszamane nikt nie pali. Prawie wszyscy palą.

AFP

AFP

AFP

AFP

AFP

AFP

Szaszamane stało się miejscem kultowym. Jedni wyjeżdżają, ale sporo ludzi jednak tu przyjeżdża, skuszonych rastamańskim mitem.